Άθληση και Αυτισμός
O κόσμος του αθλητισμού μπορεί να φαντάζει ακατάλληλος, γρήγορος και απρόβλεπτος σε παιδιά και ενήλικες με αυτισμό. Ωστόσο, όταν προσαρμόζεται με περίσκεψη, ο αθλητισμός μετατρέπεται από πηγή άγχους σε χώρο ανάπτυξης, αυτορρύθμισης και σύνδεσης. Ο κύριος στόχος είναι η κίνηση καθαυτή, όχι ο ανταγωνισμός και η εκτέλεση.
Οφέλη που συνδέονται με την άθληση
Στοιχεία που ερευνούν τον συγκεκριμένο πληθυσμό εμφανίζουν αυξημένα ποσοστά παχυσαρκίας, κίνδυνο καρδιομεταβολικής νόσου, καθώς και ψυχικά νοσήματα, τα οποία μπορούν να αποτραπούν με την άθληση.
Πολλά παιδιά με αυτισμό εμφανίζουν δυσκολίες στον συντονισμό, στον μυϊκό τόνο, γεγονός που μπορεί να κάνει τις καθημερινές κινήσεις πιο δύσκολες. Ο αθλητισμός προσφέρει έναν δομημένο τρόπο για την ανάπτυξη σωματικών δεξιοτήτων χωρίς πίεση, εφόσον λαμβάνει τόπο σε συμπεριληπτικό περιβάλλον. Η επανάληψη βελτιώνει την ισορροπία, τη στάση του σώματος και την σωματογνωσία. Όλα τα παραπάνω βάζουν το ληθαράκι τους για την διαμόρφωσή της αυτοπεποίθησης.
Ακόμη, η συναισθηματική και κοινωνική ανάπτυξη που επακολουθεί την άθληση ταιριάζει γάντι στις ιδιαιτερότητες των ατόμων του φάσματος. Έχει αποδειχθεί ότι η τακτική κίνηση μειώνει το άγχος, βελτιώνει τον ύπνο, την αισθητηριακή ρύθμιση και ενισχύει την συγκέντρωση μέσω της εγκεφαλικής διέγερσης. Μέσω της συμμετοχής σε μία ομάδα ενισχύεται το αίσθημα του “ανήκειν”, η αυτονομία και η δημιουργία σχέσεων εμπιστοσύνης. Επίσης, αναπτύσσονται κοινωνικές δεξιότητες όπως, η αλληλεπίδραση, η εναλλαγή σειράς, η ακολουθία κανόνων και η διαμοιρασμένη προσοχή.
Δυσκολίες που συνδέονται με την άθληση
H συμμετοχή στον αθλητισμό έρχεται και με ορισμένες προκλήσεις. Οι αισθητηριακές ευαισθησίες, όπως τα έντονα φώτα, οι δυνατοί θόρυβοι ή τα απρόβλεπτα πλήθη, μπορούν να κάνουν τα αθλητικά περιβάλλοντα απρόσιτα για τα άτομα με αυτισμό. Επιπλέον, οι δυσκολίες κινητικού συντονισμού και η επικοινωνιακή υπερφόρτωσή, είναι λόγοι που πιθανόν να οδηγήσουν σε απόσυρση από περιβάλλοντα που κινούνται πολύ γρήγορα.
Λέξη κλειδί-Τροποποίηση
Επομένως, για την βέλτιστη προσαρμογή του ατόμου με αυτισμό στο αθλητικό περιβάλλον είναι αναγκαίες μερικές τροποποιήσεις. Αυτές περιλαμβάνουν τη δημιουργία προσβάσιμου-φιλικού περιβάλλοντος προς τις αισθήσεις (π.χ. ζώνες ηρεμίας, χαμηλός φωτισμός, εξοπλισμός απόσβεσης του θορύβου), προπόνηση με οπτικά βοηθήματα ή ενημέρωση των ατόμων σχετικά με τα αναλυτικά βήματα της δραστηριότητας ανάλυση εργασιών. Επιπροσθέτως, οι προπονητές είναι σημαντικό να παρέχουν εξατομικευμένο πρόγραμμα άθλησης, προσαρμοσμένο στις ανάγκες του κάθε ατόμου. Όλα τα παραπάνω έχουν ως στόχο την δημιουργία ενός περιβάλλοντος που ενισχύει την χαρά και την εμπλοκή.
Η επιλογή του αθλήματος
Τα συνήθης αθλήματα που προτείνονται σε άτομα με αυτισμό είναι η ιππασία, η κολύμβηση, οι πολεμικές τέχνες, το τένις και το μπόουλινγκ, τα οποία κατά κύριο λόγο θεωρούνται ατομικά σπορ. Γενικότερα, τα άτομα αυτά φαίνεται να εμπλέκονται καλύτερα σε αθλήματα που έχουν χαμηλή λεκτική απαίτηση, προβλέψιμη ρουτίνα και πλούσια ιδιοδεκτικότητα. Αξίζει να τονιστεί πως κάθε άτομο είναι μοναδικό με προσωπικά ενδιαφέροντα, τα οποία πρέπει να εμπεριέχονται στην επιλογή του αθλήματος, καθώς έτσι ενισχύεται το κίνητρο για μακροπρόθεσμη συμμετοχή στην δραστηριότητα.
άθληση, αθλητισμός, αυτισμός, κινητικές δεξιότητες, σωματική άσκηση