FAQs

Συχνές ερωτήσεις

σχετικά με την έγκαιρη διάγνωση και παρέμβαση στις δυσκολίες ενός παιδιού

FAQs

Τι είναι η έγκαιρη διάγνωση και γιατί είναι σημαντική;

Η έγκαιρη διάγνωση αναφέρεται στην ανίχνευση δυσκολιών ή αναπτυξιακών καθυστερήσεων σε πρώιμο στάδιο. Είναι σημαντική γιατί δίνει τη δυνατότητα για γρήγορη παρέμβαση, η οποία μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την ανάπτυξη, την επικοινωνία, τη μάθηση και τη γενική ποιότητα ζωής του παιδιού.

Ποια είναι τα σημάδια ότι ένα παιδί μπορεί να χρειάζεται αξιολόγηση;

Καθυστέρηση στην ομιλία ή τη γλωσσική ανάπτυξη. Δυσκολία στην κατανόηση ή στην εκτέλεση εντολών.
Ελλιπής κοινωνική αλληλεπίδραση ή δυσκολία στο παιχνίδι με άλλα παιδιά.
Επαναλαμβανόμενες κινήσεις ή έντονη προσκόλληση σε ρουτίνες.
Δυσκολίες στη λεπτή ή αδρή κινητικότητα (π.χ. να πιάσει αντικείμενα ή να περπατήσει).

Ποιος μπορεί να κάνει τη διάγνωση;

Η διάγνωση γίνεται από εξειδικευμένους επαγγελματίες, όπως παιδονευρολόγους, παιδοψυχιάτρους, ψυχολόγους, λογοθεραπευτές, εργοθεραπευτές ή αναπτυξιολόγους.

Σε ποιες περιπτώσεις χρειάζεται ένα παιδί λογοθεραπεία;

Καθυστέρηση στην ανάπτυξη της ομιλίας.
Δυσκολία στη σωστή άρθρωση ή φωνολογικές δυσκολίες.
Δυσκολία στην κατανόηση ή την έκφραση της γλώσσας.
Προβλήματα επικοινωνίας λόγω αυτισμού ή άλλων αναπτυξιακών διαταραχών.

Από ποια ηλικία μπορεί να ξεκινήσει ένα παιδί λογοθεραπεία;

Η παρέμβαση μπορεί να ξεκινήσει ακόμα και από την ηλικία των 18 μηνών, αν υπάρχουν εμφανείς ενδείξεις καθυστέρησης στην ομιλία ή την κατανόηση.

Πότε χρειάζεται εργοθεραπεία ένα παιδί;

Όταν παρουσιάζει δυσκολίες στη λεπτή κινητικότητα (π.χ. γράψιμο, χρήση μαχαιροπίρουνου).
Δυσκολία στον συντονισμό κινήσεων ή στην ισορροπία.
Αισθητηριακές ευαισθησίες (π.χ. δεν ανέχεται συγκεκριμένες υφές, ήχους, φώτα).
Δυσκολίες στην καθημερινή αυτονομία (π.χ. ντύσιμο, προσωπική υγιεινή).

Ποια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του αυτισμού;

Δυσκολία στην κοινωνική αλληλεπίδραση και επικοινωνία.
Επαναλαμβανόμενες κινήσεις ή στερεοτυπική συμπεριφορά.
Έντονο ενδιαφέρον για συγκεκριμένα αντικείμενα ή θέματα.
Ευαισθησία σε αισθητηριακά ερεθίσματα.

Τι μπορώ να κάνω ως γονέας για να βοηθήσω το παιδί μου;

Να παρατηρείτε και να σημειώνετε τις συμπεριφορές του παιδιού σας.
Να επικοινωνήσετε άμεσα με ειδικούς αν έχετε ανησυχίες.
Να συμμετέχετε ενεργά στις συνεδρίες θεραπείας και να εφαρμόζετε τεχνικές στο σπίτι.
Να παρέχετε ένα ασφαλές και υποστηρικτικό περιβάλλον.

Είναι φυσιολογικό να νιώθω άγχος για το μέλλον του παιδιού μου;

Ναι, είναι απολύτως φυσιολογικό. Αναζητήστε υποστήριξη μέσω ομάδων γονέων ή επαγγελματιών για να μοιραστείτε τις ανησυχίες σας.