ΔΕΠ-Υ & εκπαιδευτικός

Το πλαίσιο εφαρμογής προγραμμάτων παρέμβασης για την πλειοψηφία των παιδιών με ΔΕΠ-Υ είναι το τυπικό σχολείο. Από την άλλη πλευρά, στόχος του σχολείου και των αναλυτικών προγραμμάτων είναι η προαγωγή της σχολικής μάθησης. Πολλές φορές για να επιτευχθεί αυτό χρειάζονται κάποιες παρεμβάσεις.
1.Εντοπισμός των ιδιαίτερων ικανοτήτων και όχι μόνο αδυναμιών του μαθητή με ΔΕΠ-Υ.
2.Οι προσδοκίες του εκπαιδευτικού για την σχολική επίδοση του μαθητή με ΔΕΠ-Υ θα πρέπει να είναι ανάλογες με το εύρος συγκέντρωσης του μαθητή και των ικανοτήτων του.
3.Απομάκρυνση του μαθητή από τους διασπαστικούς παράγοντες.
4.Η θέση του παιδιού με ΔΕΠ-Υ μέσα στην τάξη να είναι κοντά στον εκπαιδευτικό. Έτσι θα μειωθεί η κινητικότητά του μαθητή.
5.Ευκαιρίες για εκτόνωση ( π.χ. να φέρει κιμωλίες, να μεταφέρει κάποιο έγγραφο, να μαζέψει τα τετράδια από τα θρανία των συμμαθητών του).
6.Να λαμβάνεται υπόψη η γνώμη του μαθητή με ΔΕΠ-Υ για το τι θα τον βοηθούσε περισσότερο για την αντιμετώπιση των δυσκολιών του.
7.Χρήση τετραδίου επικοινωνίας εκπαιδευτικού – γονέα.
8.Οι οδηγίες να είναι απλές, σαφείς και ξεκάθαρες, ώστε να γίνονται κατανοητές από τον παιδί με ΔΕΠ-Υ.
9.Χωρισμός της δραστηριότητας σε μικρότερες ενότητες μπορεί να οργανώσει καλύτερα τον μαθητή με ΔΕΠ-Υ, ώστε να διεκπεραιώσει την εργασία του.
10.Η ένταξη του μαθητή με ΔΕΠ-Υ στο τμήμα ένταξης , θα τον βοηθήσει να είναι πιο συγκεντρωμένο και αποτελεσματικό.

Πηγή : Εκπαίδευση παιδιών με ειδικές ανάγκες. Μια πολυπρισματική προσέγγιση.
TAGS : ΔΕΠ-Υ, σχολείο, εκπαιδευτικός