Γιατί χοροπηδώ;

Γιατί χοροπηδώ;

ΓΙΑΤΙ ΧΟΡΟΠΗΔΩ ;
Οι απαντήσεις στις παρακάτω ερωτήσεις έχουν δοθεί από τον Νaoki Higashida (στο βιβλίο με τίτλο « Γιατί χοροπηδώ; Ένα αγόρι σπάει τη σιωπή του αυτισμού»), έναν έφηβο στο φάσμα του αυτισμού. Ο αυτισμός του Naoki είναι τόσο σοβαρός που καθιστά την προφορική επικοινωνία σχεδόν αδύνατη, ακόμη και τώρα που έχει μεγαλώσει. Ο ίδιος έμαθε να σχηματίζει λέξεις σε έναν ψηφιακό πίνακα με το αλφάβητο. Με αυτή την μέθοδο έμαθε να επικοινωνεί με τους άλλους.

• ΓΙΑΤΙ ΧΟΡΟΠΗΔΑΣ ;
Όταν χοροπηδώ, είναι λες και τα συναισθήματά μου κινούνται προς τα πάνω, προς τον ουρανό. Η επιθυμία μου να με καταπιεί ο ουρανός είναι αρκετή για να κάνει την καρδιά μου να πάλλεται. Όταν χοροπηδώ, αισθάνομαι όλα τα μέρη του σώματός μου και αυτό με κάνει να νιώθω τόσο μα τόσο ωραία.
• ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ; ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΟΙ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΣΟΥ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ;
Ο λόγος ίσως να είναι ότι έχουμε φτάσει σε μια τέτοια κατάσταση που αν δεν κάνουμε αυτά τα πράγματα, θα διαλυθούμε εντελώς. Αν ένα άτομο χωρίς αυτισμό περνάει μια δυσκολία, μπορεί να μιλήσει με κάποιον, να ζητήσει βοήθεια ή ακόμη και να τσακωθεί. Στην περίπτωσή μας όμως δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα. Ποτέ δεν μπορούμε να γίνουμε απόλυτα κατανοητοί. Όταν βρισκόμαστε σε κρίση πανικού, οι άλλοι είτε δεν μας καταλαβαίνουν είτε μας λένε να σταματήσουμε να κλαίμε και να φωνάζουμε.
• ΓΙΑΤΙ ΤΙΝΑΖΕΙΣ ΤΑ ΔΑΧΤΥΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΟΥ ;
Όταν τινάζουμε τα δάχτυλα μας και τα χέρια μας μπροστά στο πρόσωπό μας, επιτρέπουμε στο φως να μπει στα μάτια μας με ένα ευχάριστο, φιλτραρισμένο τρόπο. Το φως που φτάνει σε εμάς με αυτόν τον τρόπο είναι απαλό και γλυκό. Αλλά το «αφιλτράριστο» άμεσο φως μπαίνει στα μάτια των ανθρώπων με αυτισμό με μυτερές ευθείες γραμμές, σαν βελόνες και έτσι βλέπουμε υπερβολικά φωτεινά σημεία. Αυτό μας προκαλεί πόνο στα μάτια.
• ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΣΗ ΦΑΣΑΡΙΑ ΓΙΑ ΛΑΘΗ ΜΙΚΡΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ;
Όταν βλέπω ότι έχω κάνει λάθος, το μυαλό μου κατεβάζει ρολά. Κλαίω, ουρλιάζω, κάνω τρομερή φασαρία και δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα καθαρά. Όσο μικρό και να είναι το λάθος, για μένα είναι μεγάλη υπόθεση. Μου είναι σχεδόν αδύνατο να συγκρατήσω τα συναισθήματά μου. Με το που συνειδητοποιήσω το λάθος, νιώθω να με κατακλύζει ένα τσουνάμι. Χάνομαι μέσα στην στιγμή και δεν μπορώ να ξεχωρίσω την σωστή από την λάθος αντίδραση. Το μόνο που ξέρω είναι ότι πρέπει να ξεφύγω από αυτό το τσουνάμι, οπότε κλαίω, τσιρίζω, πετάω πράγματα ή ακόμη χτυπάω κάποιον ή κάτι.
• ΓΙΑΤΙ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ ΤΟΣΟ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ;
Εσείς οι φυσιολογικοί άνθρωποι μιλάτε με απίστευτη ταχύτητα. Χρειάζεστε μόνο κάποια ελάχιστα δευτερόλεπτα για να περάσετε από την σκέψη στην ομιλία. Για εμάς αυτό μοιάζει μαγικό. Ο λόγος που χρειαζόμαστε τόσο χρόνο δεν είναι απαραιτήτως ότι δεν κατανοούμε, αλλά επειδή μέχρι να έρθει η σειρά μας να μιλήσουμε η απάντηση που θέλουμε να δώσουμε έχει εξαφανιστεί από το μυαλό μας. Από την στιγμή που η απάντηση εξαφανίζεται, δεν μπορούμε να την ξανά βρούμε. «Τι είπε ; Πως ήθελα να απαντήσω σε αυτήν την ερώτηση;» Και όλη αυτή την ώρα μας βομβαρδίζετε με ακόμη πιο πολλές ερωτήσεις, που στο τέλος αποδεχόμαστε ότι δεν μπορούμε να απαντήσουμε.

ΠΗΓΗ: βιβλίο: «Γιατί χοροπηδώ; Ένα αγόρι σπάει την σιωπή του αυτισμού». Εκδόσεις: ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ
TAGS : αυτισμός, ερωτήσεις, έφηβος, συνέντευξη



Ενημέρωση για Covid-19