17 Οκτ Έρευνα για τον αυτισμό στη Σκωτία
Μια εθνική μελέτη για την εξέταση της κλινικής χρήσης των σταθμισμένων μέσων για τις Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος σε παιδιά κι ενήλικες στη Σκωτία
Υπάρχουν λίγες ευρείες μελέτες στην κλινική πρακτική για τη φύση και την έκταση της πραγματικής χρήσης σταθμισμένων κλιμάκων αξιολόγησης για τη διάγνωση των διαταραχών Αυτιστικού Φάσματος. Αυτή η μελέτη συγκρίνει κι αντιπαραβάλει τις τακτικές στις διάφορες διαγνωστικές υπηρεσίες τόσο για παιδιά όσο για ενήλικες.
Μέθοδος
Διενεργήθηκε μια ανάλυση σημειώσεων από 150 περιστατικά (70 ενήλικες, 80 παιδιά), τα οποία είχαν παραπεμφθεί σε 16 διαγνωστικές υπηρεσίες για αξιολόγηση διαταραχών αυτιστικού φάσματος.
Αποτελέσματα
Βρέθηκαν διαφορές ανάμεσα στις υπηρεσίες ενηλίκων-παιδιών, στην εκπαίδευση του προσωπικού και στη χρήση σταθμισμένων αξιολογητικών μέσων κατά τη διάρκεια της διαγνωστικής διαδικασίας. Όλες οι υπηρεσίες παιδιών διέθεταν προσωπικό κατάλληλα εκπαιδευμένο και χρησιμοποιούσαν συχνά σταθμισμένα μέσα. Οι περισσότερες υπηρεσίες ενηλίκων διέθεταν προσωπικό εκπαιδευμένο στη χορήγηση σταθμισμένων μέσων, αλλά μόνο στις μισές απ’ αυτές γινόταν χρήση τους σε τακτική βάση. Η χορήγηση σταθμισμένων μέσων ήταν 10 φορές πιο πιθανή σε παιδιά παρά σε ενήλικες. Οι υπηρεσίες παιδιών επέλεγαν την κλίμακα ADOS σαν σταθμισμένο μέσο, ενώ οι υπηρεσίες ενηλίκων την κλίμακα DISCO, με ελάχιστες διαφοροποιήσεις. Οι αποφάσεις για τη χορήγηση σταθμισμένων μέσων δε βασίζονταν στην πολυπλοκότητα του περιστατικού, αλλά περισσότερο ίσχυε ό, τι ίσχυε για τα περισσότερα περιστατικά της εκάστοτε υπηρεσίας. Οι τρεις προτεινόμενοι πυλώνες της αξιολόγησης (κλινικό ιστορικό, κλινική παρατήρηση και συλλογή πληροφοριών) περιλαμβάνονται στην πλειοψηφία των περιστατικών αν και η κλινική παρατήρηση χρησιμοποιείται περισσότερο σε παιδιά παρά σε ενήλικες.
Βασισμένοι στα αποτελέσματα προτείνεται η ανάγκη για ευρύτερη χρήση κατάλληλων αξιολογητικών μέσων σε ενήλικες, ιδιαίτερα σε εκείνους με γνωστικές δυσκολίες και μελέτη των αιτίων που βρίσκονται πίσω από τις επιλογές των γιατρών κατά τη διάρκεια της αξιολογικής διαδικασίας. Για τις υπηρεσίες παιδιών στη Σκωτία, υπάρχει ανάγκη για περισσότερη εκπαίδευση στη χρήση των διαγνωστικών συνεντεύξεων. Οι γιατροί δεν επιλέγουν τα εργαλεία στηριζόμενοι στην πολυπλοκότητα του περιστατικού, υποδεικνύοντας πως αυτό είναι ένα θέμα που χρειάζεται ξεκάθαρα και λειτουργικά να οριστεί κατά τη διαδικασία λήψης αποφάσεων για τη χορήγηση ή όχι σταθμισμένων μέσων.
Διαβάζοντας το άρθρο για τη μελέτη αυτή στη Σκωτία εύλογα δημιουργούνται υποθέσεις για τα αντίστοιχα πιθανά αποτελέσματα στη χώρα μας…
Research in Autism Spectrum Disorders
Volumes 29–30, September–October 2016, Pages 93-100
( Φωτογραφία από:journals. Elsevier. com)